Staten Island Ferry

Volgens mij hebben we een grotere kamer nodig: kamergenoot Romina komt elk weekend thuis met vijf tassen, heeft inmiddels al drie van de zeven kasten in beslag genomen en ze kan niet eens meer bij haar bureau zitten want haar stoel ligt vol met kleren :p.

Dag 25. Niet dat ik aan het tellen ben ofzo maar dat heb ik net even uitgerekend omdat ik er benieuwd naar was. Ik ben nog nooit zo lang van huis geweest. Toen we de laatste EF bijeenkomst hadden in Nederland werd er een soort grafiek getoond met ups en downs waar je allemaal doorheen zou komen. Volgens onze leraren was het vakantiegevoel (up) vorige maandag afgelopen en kwam de cultuurshock (down) om de hoek kijken. Tot nu toe heb ik nog niks gemerkt van een mental breakdown.

Vandaag heb ik voor de verandering weer eens een hele dag Nederlands gesproken. Ook wel weer eens lekker hoor. Aan het eind van de avond wordt het steeds moeilijker om op sommige Engels woorden te komen. Gelukkig ben ik niet de enige die dat heeft: Marifer begint ook regelmatig in het Spaans tegen me te praten. Dan weet je dat het tijd wordt om op bed te gaan..

Maar goed, vandaag ben ik dus met Jenny (http://jennyinny.waarbenjij.nu) naar Staten Island geweest met de veerboot. Het leuke daarvan is dat je 1) langs het vrijheidsbeeld komt en 2) eindelijk eens wat anders van New York ziet dan Manhattan en 3) dat het gratis is. Lijkt mij een win-win-win situatie. Via Grand Central en Metro 5 kwamen we aan bij de zuidpunt van Manhattan. Vanaf daar gaat de ferry om de 20 minuten naar Staten Island en vaart daarbij langs Liberty Island waar het vrijheidsbeeld op staat. Toen de kolonisten voor het eerst New York binnen vaarden zagen zij als eerste dit groene beeld, maar sinds er honderden wolkenkrabbers bij zijn gekomen is het net een zoekplaatje: Waar vind ik het vrijheidsbeeld in de skyline?

Het weer is inmiddels veranderd. Vorige week was het nog t-shirt weer, nu heb ik mijn winterjas aan. Gelukkig schijnt de zon wel bijna elke dag dus voelt het lekker aan. Op de boot was het best koud door de wind maar het is zonde om binnen te gaan zitten. Voor het eerst zie ik de beroemde skyline van Manhattan. Over ons heen vliegen helikopters en naast ons vaart een mega schip uit Singapore. De Brooklyn bridge is in zicht. Geniet momentje.

Staten Island is typisch New York, maar wel zonder de glamour. Het is verweerd; er heerst hier niet de sfeer van dromen over rijkdom maar de realiteit. Oude straten, overal werkzaamheden aan de weg en gebouwen die stil liggen, mensen geven er geen biet om of hun stoplicht op rood staat of niet. We lopen Bay street af op zoek naar een boekenwinkel/coffeeshop die in mijn Lonely Planet reisgids staat en ontdekken geen drukke straten maar verlate gebouwen en winkels. Zelfs op deze mooie zaterdag ziet het er verlaten uit. We vinden de boekenwinkel in een zijstraat; het is een soort New Age/hippie/nerd winkel met biologische producten. En natuurlijk supporten ze Occupy Wall Street. Had je kunnen raden. Binnen zit een man te schilderen op een krukje, hij lijkt op Leo van That 70's show. Er staan allemaal oude fantasy en science fiction boeken op de planken, maar ook de Twilight boeken, een boek met verklaring van alle titels van de Beatles, cassette bandjes, platen, en natuurlijk biologische muffins. In het café zit iemand te lezen op zijn E-reader en daarachter zit een mevrouw te computeren. Volgens mij vat dit het begrip "New Age" wel aardig samen.

Op de terugweg sprinten we naar de Ferry en halen precies de boot van 18.00 uur. De zon staat nog net boven de horizon als we wegvaren. De wolkenkrabbers van Manhattan zijn nu de enige objecten in onze horizon die licht kunnen vangen. De helikopters vliegen nog steeds af en aan en vanaf het achterdek zien we het laatste streepje licht verdwijnen. Nu kunnen we de toorts van het vrijheidsbeeld zien branden en de lichten van de nieuwe Twin Towers. Als je goed kijkt kun je ze op de foto's vinden; de linkse is hoger dan de rechtse maar het zal niet lang meer duren voordat ze beide af zijn. Na heel veel foto's gemaakt te hebben berg in mijn camera op en kijk naar de steeds groter wordende skyline. Geniet momentje nummer twee.

Mensen in New York zijn leuk. Ze zijn altijd enthousiast. Vanochtend waren we bij de bibliotheek uitverkoop in Tarrytown. Natuurlijk waren er veel te veel leuke boeken die ik moest kopen. Bovenop lag "The known world" van Edward P. Jones. Onderweg naar de tafel waar je af kon rekenen kreeg ik drie reacties op het boek; "dat ik wel op moest passen want het is een boek waar je in blijft hangen" en "goede keus!". Dat heb ik je in Nederland niet, die spontaniteit. Ik heb het wel eens geprobeerd maar dan krijg je rare blikken toegeworpen, alsof ik me er maar niet mee moet bemoeien. En dat optimisme vind ik ook elke keer weer terug in de metro. Onderweg vanuit de Ferry naar de metro zitten er mensen op straat muziek te maken. Eerst hoor ik ze alleen nog maar, maar als ik dichterbij kom zie ik dat ze alleen maar wat plastic emmers hebben van verschillende formaten en een koebel. Ik ben niet zo stom om te missen dat ze geld willen, maar ze zijn niet opdringerig, ze hebben er de grootste lol in om muziek te maken. Muziek is overal: op straat, in de metro, soms hele bands, soms maar een jongen met een saxofoon. Op een of andere manier past het altijd bij mijn humeur.

Op de terugweg zijn we nog langs een enorme boekenwinkel geweest: Strand bookstore. Vier verdiepingen vol boeken en chaos. Niet supermodern maar gewoon een normaal gebouw volgepropt met, volgens hun slogan, 18 miles aan boeken (=ongeveer 24 km). Met nog een boek, nummer zeven van vandaag, kom ik naar buiten. Terug naar het metro station met mijn favoriete starbucks drankje: Hot Chocolate with Salted Caramel. Goed voor warme handen en buik.

Planning voor morgen: Zwemmen, was draaien, huiswerken maken, de wereld ontdekken op mijn mountainbike, muziek luisteren. Ik hou van het leven hier. Soms wou ik dat het eeuwig kon duren, maar ik kan niet eeuwig op hetzelde punt blijven hangen. Op een gegeven moment zal ik moeten accepteren dat ik hard aan het werk en de studie moet. Nog 228 dagen te gaan :)