Stilte voor de storm
Door: Geke
Blijf op de hoogte en volg Geke
27 Oktober 2012 | Verenigde Staten, Tarrytown
Iedereen is gek geworden. Orkaan Sandy heeft de afgelopen dagen huisgehouden in de Cariben, en gaat nu langs de oostkust van de Verenigde Staten. Met mijn gematigde aardrijkskunde kennis, het feit dat er een enorm kou front vanuit Canada komt, plus mijn Hollandse nuchterheid geloof ik er geen biet van de orkaan ook daadwerkelijk hier komt. Wel gaat het waarschijnlijk vanaf zondagavond tot dinsdagochtend aan een stuk door regenen. Donderdag hoorde ik een verhaal van een klasgenoot dat haar Chinese roommates de halve winkel hadden leeg gekocht en haar kamer nu vol stond met flessen water en eten. Vandaag kwamen ook twee van mijn roommates aanzetten met een vracht spullen van de plaatselijke pharmacy. Grappig is dan wel weer dat er meer chips tussen zit dan brood ofzo. Het nieuwste verhaal is dat er zoveel regen komt dat de boel gaat overstromen. Het metro netwerk in New York hebben ze vandaag dichtgegooid. Daar kan ik dan nog wel inkomen: dat ligt onder het zeeniveau en als het water weg wil gaat het daar heen. Romina waarschuwde me dat we alles van de vloer moeten halen omdat we op de eerste verdieping zitten (best ironisch want mijn gedeelte is netjes terwijl haar halve kledingkast op de grond ligt :p). Maar onze school ligt op een heuvel van minstens 50 meter boven het zeeniveau. Ik moet het nog zien gebeuren.
Inmiddels is het wel echt herfstweer, maar dan met een zonnetje erbij. Ik geniet heel erg van de omgeving van Tarrytown: de bossen zijn goud/rood/geel/groen gekleurd en het is geweldig om daar doorheen te fietsen. Afgelopen weekend zijn we met wat mensen uit onze klas en een leraar wezen wandelen door een natuurgebied ongeveer een half uur van de school vandaan. Het was prachtig! Het weer was geweldig en de klim was niet zo moeilijk. Ik heb heel veel foto's gemaakt zodat jullie het met eigen ogen kunnen zien. Het is nog steeds geweldig om in zo'n gele schoolbus te zitten, ook al vinden ze dat hier heel gewoon. We staken de Tappan Zee Bridge over en kwamen daarna vast te zitten in een file. Blijkbaar waren we niet de enige die het bedacht hadden om een dagje de bossen in te gaan. Eenmaal uit de file moesten we nog een leraar ophalen die de hele trip georganiseerd had. Hij heet Gary, bijnaam "de slak" omdat hij sloom is en omdat de slak uit spongebob ook Gary heet :p. Ik heb echt een hekel aan die man, het is echt een beroerde leraar en ook nog eens zo'n popie jopie figuur, maarja hij bood ons wel een gratis dagje wandelen aan dus ik besloot hem een tweede kans te geven. Marifer ging ook mee samen met nog drie mensen uit onze klas en iemand van Activities. Gary de slak had nog een kennis meegenomen. En dan was er nog busschauffeur Eddie. Eenmaal aangekomen bij heuvel waar we gingen wandelen vroegen ze Eddie of hij mee wilde gaan met de wandeling, en dat wilde die wel. Gaat dat hem wel worden dacht ik even? Eddie, Mexicaans van oorsprong, is misschien 1 meter 60 lang en heeft twee nekken. Maar crisis wat heeft hij een conditie! Volgens mij heeft hij een kwartier op de top staan wachten voordat de rest kwam. Geniaal. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht op het hele gebied, wat eigenlijk alleen maar uit bos bestaat. Ook kun je de Tappan Zee zien, die even verderop de Hudson River wordt genoemd en door New York loopt. De klim naar beneden verliep een stuk steiler en was daardoor een stuk leuker. De eerste keer dat mijn wandelschoenen goed benut werden! Daarnaast zijn we ook nog naar een uitzichtpunt geweest en zijn we het rondje afgemaakt en terug gereden naar school. Gary de slak vind ik nog steeds niks maar het was wel een leuke dag :).
De rest van de week hebben we eigenlijk niet zoveel uitgevoerd. Zondag zijn we naar de Walmart geweest, met Jenny en Marifer. Je kunt daar werkelijk alles kopen en het is ook best goedkoop. Aan sommige Amerikaanse gewoonten moet ik wel nog steeds wennen. Het is hier heel normaal dat je gewoon koffie drinkt of een ijsje eet in de winkel. Voor ons in de rij bij de kassa stond zelfs een man een zak chips leeg te eten. Op zijn lopende band lag kerstversiering. En dat terwijl Halloween en Thanksgiving nog niet eens zijn geweest.
De lessen kabbelen een beetje door, de ene is interessanter dan de andere. Het valt me wel op dat het Engels spreken me steeds makkelijker afgaat. Als ik nu s nachts om twee uur wakker wordt door een dronken kamergenoot kan ik nog redelijk goed bedenken wat ik in het Engels wil zeggen :p. In het begin vond ik het best lastig als we op maandag de hele dag les hadden om dan 's avonds om elf uur ook nog ingewikkelde gesprekken te voeren. Dat heb ik nu niet meer.
Waar ik nog niet echt aan gewend ben is het kantine eten. Ik wist van tevoren dat het niet geweldig zou zijn maar soms is het dramatisch. Meestal sta je een kwartier in de rij en mag je dan kiezen uit vier verschillende dingen. Tegenwoordig gaat er een iemand om de hoek kijken waar we uit kunnen kiezen zodat als het echt niks is we meteen toast kunnen maken of pizzapunten gaan halen. Volgens mij heb ik wel drie keer in de week een stuk pizza. Het is maar goed dat ik weer elke dag ga zwemmen komende week...
Als de hele school instort door de orkaan: fijn jullie gekend te hebben :p
Inmiddels is het wel echt herfstweer, maar dan met een zonnetje erbij. Ik geniet heel erg van de omgeving van Tarrytown: de bossen zijn goud/rood/geel/groen gekleurd en het is geweldig om daar doorheen te fietsen. Afgelopen weekend zijn we met wat mensen uit onze klas en een leraar wezen wandelen door een natuurgebied ongeveer een half uur van de school vandaan. Het was prachtig! Het weer was geweldig en de klim was niet zo moeilijk. Ik heb heel veel foto's gemaakt zodat jullie het met eigen ogen kunnen zien. Het is nog steeds geweldig om in zo'n gele schoolbus te zitten, ook al vinden ze dat hier heel gewoon. We staken de Tappan Zee Bridge over en kwamen daarna vast te zitten in een file. Blijkbaar waren we niet de enige die het bedacht hadden om een dagje de bossen in te gaan. Eenmaal uit de file moesten we nog een leraar ophalen die de hele trip georganiseerd had. Hij heet Gary, bijnaam "de slak" omdat hij sloom is en omdat de slak uit spongebob ook Gary heet :p. Ik heb echt een hekel aan die man, het is echt een beroerde leraar en ook nog eens zo'n popie jopie figuur, maarja hij bood ons wel een gratis dagje wandelen aan dus ik besloot hem een tweede kans te geven. Marifer ging ook mee samen met nog drie mensen uit onze klas en iemand van Activities. Gary de slak had nog een kennis meegenomen. En dan was er nog busschauffeur Eddie. Eenmaal aangekomen bij heuvel waar we gingen wandelen vroegen ze Eddie of hij mee wilde gaan met de wandeling, en dat wilde die wel. Gaat dat hem wel worden dacht ik even? Eddie, Mexicaans van oorsprong, is misschien 1 meter 60 lang en heeft twee nekken. Maar crisis wat heeft hij een conditie! Volgens mij heeft hij een kwartier op de top staan wachten voordat de rest kwam. Geniaal. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht op het hele gebied, wat eigenlijk alleen maar uit bos bestaat. Ook kun je de Tappan Zee zien, die even verderop de Hudson River wordt genoemd en door New York loopt. De klim naar beneden verliep een stuk steiler en was daardoor een stuk leuker. De eerste keer dat mijn wandelschoenen goed benut werden! Daarnaast zijn we ook nog naar een uitzichtpunt geweest en zijn we het rondje afgemaakt en terug gereden naar school. Gary de slak vind ik nog steeds niks maar het was wel een leuke dag :).
De rest van de week hebben we eigenlijk niet zoveel uitgevoerd. Zondag zijn we naar de Walmart geweest, met Jenny en Marifer. Je kunt daar werkelijk alles kopen en het is ook best goedkoop. Aan sommige Amerikaanse gewoonten moet ik wel nog steeds wennen. Het is hier heel normaal dat je gewoon koffie drinkt of een ijsje eet in de winkel. Voor ons in de rij bij de kassa stond zelfs een man een zak chips leeg te eten. Op zijn lopende band lag kerstversiering. En dat terwijl Halloween en Thanksgiving nog niet eens zijn geweest.
De lessen kabbelen een beetje door, de ene is interessanter dan de andere. Het valt me wel op dat het Engels spreken me steeds makkelijker afgaat. Als ik nu s nachts om twee uur wakker wordt door een dronken kamergenoot kan ik nog redelijk goed bedenken wat ik in het Engels wil zeggen :p. In het begin vond ik het best lastig als we op maandag de hele dag les hadden om dan 's avonds om elf uur ook nog ingewikkelde gesprekken te voeren. Dat heb ik nu niet meer.
Waar ik nog niet echt aan gewend ben is het kantine eten. Ik wist van tevoren dat het niet geweldig zou zijn maar soms is het dramatisch. Meestal sta je een kwartier in de rij en mag je dan kiezen uit vier verschillende dingen. Tegenwoordig gaat er een iemand om de hoek kijken waar we uit kunnen kiezen zodat als het echt niks is we meteen toast kunnen maken of pizzapunten gaan halen. Volgens mij heb ik wel drie keer in de week een stuk pizza. Het is maar goed dat ik weer elke dag ga zwemmen komende week...
Als de hele school instort door de orkaan: fijn jullie gekend te hebben :p
-
28 Oktober 2012 - 00:48
Hanneke:
Mooie impressie van de omgeving.
En wat is foto 35 leuk...! -
28 Oktober 2012 - 01:00
Anneke:
WOW,
wat een prachtige foto's van een overweldigend mooie omgeving!
Ik moet nu Elsa (en anderen) van een feestje ophalen, maar ga morgen nog een keer zitten kijken naar de plaatjes. Kun jij ook namen geven bij bv de busfoto nr 60??
groetjes, Anneke
-
28 Oktober 2012 - 02:09
Geke Visser:
Zeker wel :D
Van links naar rechts:
Carlos, Maria, Eddie, Heather, Gary, Geke, Marifer ^.^
Carlos zit bij mij in de klas, volgens mij komt hij uit Venezuela, Maria in zijn vriendin.
Eddie is de busschauffeur, Heather werkt bij de activity desk.
Gary de slak is onze grammatica en wiskunde leraar.
Marifer is mijn roommate (: -
28 Oktober 2012 - 11:23
Lutske:
Geeke, wat geweldig om zo op de hoogte te worden gehouden van je reis naar New York, we genieten er allemaal van hoe je alles benoemt en beschrijft. Misschien zit er wel meer schrijversbloed in de familie....
Hopelijk valt het mee met de orkaan ... we blijven je volgen .. xx -
28 Oktober 2012 - 11:23
Lutske:
Geeke, wat geweldig om zo op de hoogte te worden gehouden van je reis naar New York, we genieten er allemaal van hoe je alles benoemt en beschrijft. Misschien zit er wel meer schrijversbloed in de familie....
Hopelijk valt het mee met de orkaan ... we blijven je volgen .. xx -
28 Oktober 2012 - 16:06
Elsa:
best typisch..
ben je uit dit kleine, natte, lage kikkerlandje weg waar we dijken bouwen om onszelf te beschermen tegen het water. is er in NY een waarschuwing voor overstromingen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
